Historia betonu
Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że ojczyzną betonu jest Nowa Huta. Zaprojektowane od podstaw miasto, gdzie u progu lat 50. Powstało techniczne i przemysłowe zaplecze placu budowy (m.in. zakłady betoniarskie), jawi się jako zamknięte w szarych ścianach, gdzieniegdzie porastające zielenią miasto. Jednak, aby Nowa Huta mogła lśnić swoim szarym blaskiem, potrzebny był beton.
Początki – Izarel
Najstarsze ślady stosowania betonu datuje się na 7000 r. p.n.e. Mowa tutaj o budowli w miejscowości Yiftah El w południowej Galilei w Izraelu. Wręcz prymitywna odmiana betonu została tam zastosowana, do budowy podłogi i fragmentów ścian. Pionierami w dziedzinie zastosowania betonu, jako materiału budowlanego byli – w sumie to oczywiste – starożytni Rzymianie. Tworzenie konstrukcji z betonu, nie sprawiało im trudności już w IV w. p.n.e. Ich technika polegała na wlewaniu rzadkiej zaprawy między dwie murowane ściany z kamienia i wrzucaniu do środka kamienno-ceramicznego gruzu. Już sto lat później, Rzymianie potrafili wytworzyć beton, odpowiadający właściwie temu współczesnemu. Przygotowywano go z mieszaniny kamieni, wody i cementu, która po związaniu twardniała, tworząc sztuczną skałę.
Starożytne zabytki
Wiele zabytków starożytnego Rzymu w całym basenie Morza Śródziemnego zostało wykonanych z betonu. Niektóre z nich przetrwały do dnia dzisiejszego. Mowa to o niezwykłej i zjawiskowej kopule Panteonu, z kładzionego betonu, o średnicy 43,3 m, ważącej ok. 5 tys. ton i powstałej w latach 118–125.
Najstarsze zapiski dotyczące betonu zawdzięczamy Witruwiuszowi, rzymskiemu architektowi, konstruktorowi i inżynierowi żyjącemu w I w. p.n.e. W swoim traktacie „O architekturze ksiąg dziesięć” pisał: „Istnieje pewien gatunek pyłu, który dzięki przyrodzonym właściwościom wytwarza rzeczy godne podziwu. […] Proszek ten zmieszany z wapnem i łamanym kamieniem nie tylko zapewnia trwałość wszystkich budowli, lecz nawet użyty przy budowli grobli w morzu twardnieje pod wodą”.
Właściwie to właśnie takie budowle jak Panteon, czy Rzymskie Koloseum dowodzą, że beton pomimo niskiej gęstości, charakteryzuje się nie tylko odpowiednimi cechami mechanicznymi, ale też bardzo dobrą trwałością.
Wraz z rozwojem technologii produkcji kruszyw sztucznych, oraz materiałów wiążących, czy dodatków i domieszek jakość betonu coraz bardziej ulepsza się. Obecnie możliwości zastosowania betonu lekkiego do celów konstrukcyjnych, są zdecydowanie najlepsze.